1796. வெம் சிலையின் வேடர் தொறு மீட்டு விசும்பு ஏகும்
விஞ்சை அரையன் மகளை வீணை பொருது எய்திக்
குஞ்சரமும் வென்று குண மாலை நலன் உண்ட
நம்பி அவன் நாமம் எவன் என்னின் இது ஆமே
விளக்கவுரை :
1797. கந்துக் கடன் என்ற நகர்க்கு ஆதி முது நாய்கன்
முந்திப் பெறப்பட்ட மகன் மூரிச் சிலைத் தடக்கைச்
சிந்திப்பவர் அவலம் அறு சீவகன் என் தோழன்
அந்தில் ஒருநாள் அவனை அரசன் ஒரு தவற்றால்
விளக்கவுரை :
[ads-post]
1798. தொடிகள் தவழ் வீங்கு திரள் தோள் இறுக யாத்துக்
கடிகள் தவழ் குழல் மகளிர் கசிந்து மனம் கரியக்
கொடிகள் தவழ் மாட நகர்க் கொல்ல என மாழ்கி
இடிகள் தவழ்ந்திட்ட பட நாகம் என வீழ்ந்தாள்
விளக்கவுரை :
1799. மாதவப் பெருமை வண்ணம் மா நகர் நம்பிக்கு உற்ற
ஏதத்தைக் கேட்டலோடும் இருகணும் பிறந்து மாழ்கிக்
காதல் தம் மகனுக்கு உற்ற நவை எனக் கலங்கி வீழ்ந்தார்
ஆதலால் நங்கை யாரே அருள் பெரிது உடையர் என்றார்
விளக்கவுரை :
1800. மாழ்குபு மயங்கி வீழ்ந்த மாபெருந் தேவி தன்னை
ஆழ் துயர் அவித்தற்கு ஒத்த அரும் பெறல் யோகம் நாடிக்
காழ் பரிந்து அரைத்த சாந்தின் களிதரு நீரில் தேற்ற
யாழ் புரை கிளவி ஆற்றாள் மயங்கி வீழ்ந்து அரற்று கின்றாள்
விளக்கவுரை :