2551. கொழித்து இரை ஓத வேலிக் குமரனைப் பயந்த நங்கை
விழுத் தவம் உலகம் எல்லாம் விளக்கி நின்றிட்டது என்பார்
பிழிப்பொலி கோதை போல் ஆம் பெண்டிரில் பெரியள் நோற்றாள்
சுழித்து நின்று அறாத கற்பின் சுநந்தையே ஆக என்பார்
விளக்கவுரை :
2552. சாந்து அகம் கிழிய மாலைத் தடமுலை ஞெமுங்கப் புல்லிச்
சேர்ந்து எழும் நங்கை மாரே திரு நங்கை மார்கள் அல்லார்
கூந்தலும் முலையும் முத்தும் கோதையும் சுமந்து நைவான்
போந்த அந் நங்கை மார்கள் பொய்ந் நங்கைமார்கள் என்பார்
விளக்கவுரை :
[ads-post]
2553. இடம் பட அகன்று நீண்ட இருமலர்த் தடம் கண் என்னும்
குடங்கையின் நொண்டு கொண்டு பருகுவார் குவளைக் கொம்பின்
உடம்பு எலாம் கண்கள் ஆயின் ஒருவர்க்கும் இன்றி ஏற்ப
அடங்க வாய் வைத்திட்டு ஆரப் பருகியிட்டு ஈமின் என்பார்
விளக்கவுரை :
2554. முலை முதல் துறந்த அன்றே மூரித்தாள் ஆளி யானைத்
தலை நிலம் புரள வெண் கோடு உண்டதே போன்று தன்கைச்
சிலை இடம் பிடித்த ஞான்றே தெவ்வரைச் செகுத்த நம்பி
நிலவு உமிழ் குடையின் நீழல் துஞ்சுக வையம் என்பார்
விளக்கவுரை :
2555. இந் நகரப் புறம் காட்டில் இவன் பிறந்த வளளாறும்
தன் நிகர் இல் வாணிகன் இல் தான் வளர்ந்த வாறும்
கைந் நிகர் இல் வேந்தர் தொழப் போந்ததுவும் கண்டால்
என்னை தவம் செய்யாது இகழ்ந்து இருப்பது என்பார்
விளக்கவுரை :