1941. தெளித்த இன் முறுவல் அம் பவளம் செற்ற வாய்க்
களிக் கயல் மழைக் கணார் காமம் காழ் கொளீஇ
விளித்த இன் அமிர்து உறழ் கீதம் வேனலான்
அளித்த பின் அமளி அம் சேக்கை எய்தினான்
விளக்கவுரை :
1942. தீங் கரும்பு அனுக்கிய திருந்து தோள்களும்
வீங்கு எழில் தோள்களும் மிடைந்து வெம் முலை
பூங் குளிர் தாரொடு பொருது பொன் உக
ஈங்கனம் கனை இருள் எல்லை நீந்தினான்
விளக்கவுரை :
[ads-post]
1943. கனை கதிர்க் கடவுள் கண் விழித்த காலையே
நனை மலர்த் தாமரை நக்க வண் கையால்
புனை கதிர்த் திருமுகம் கழுவிப் பூ மழை
முனைவனுக்கு இறைஞ்சினான் முருக வேள் அனான்
விளக்கவுரை :
1944. நாள் கடன் கழித்த பின் நாம வேலினான்
வாள் கடி எழில் நகர் வண்மை காணிய
தோள் பொலி மணிவளைத் தொய்யில் மாதரார்
வேட்பது ஓர் வடிவொடு விரைவின் எய்தினான்
விளக்கவுரை :
1945. அலத்தகக் கொழுங் களி இழுக்கி அம் சொலார்
புலத்தலின் களைந்த பூண் இடறிப் பொன் இதழ்
நிலத்து உகும் மாலை கால் தொடர்ந்து நீள் நகர்
செலக் குறைபடாதது ஓர் செல்வம் மிக்கதே
விளக்கவுரை :