கலித்தொகை 11 of 150 தொகைகள்

கலித்தொகை 11 of 150 தொகைகள்

11. 'அரிது ஆய அறன் எய்தி அருளியோர்க்கு அளித்தலும்,

பெரிது ஆய பகை வென்று பேணாரைத் தெறுதலும்,

புரிவு அமர் காதலின் புணர்ச்சியும் தரும்' எனப்

பிரிவு எண்ணிப் பொருள் வயின் சென்ற நம் காதலர்

வருவர்கொல், வயங்கு இழாஅய்! வலிப்பல், யான்; கேஎள் இனி:

விளக்கவுரை :

'அடி தாங்கும் அளவு இன்றி, அழல் அன்ன வெம்மையால்,

கடியவே, கனம் குழாஅய்! காடு' -என்றார்; அக்காட்டுள்,

துடிஅடிக் கயம்தலை கலக்கிய சின் நீரைப்

பிடி ஊட்டிப், பின் உண்ணும் களிறு, எனவும், உரைத்தனரே;

விளக்கவுரை :

'இன்பத்தின் இகந்து ஒரீஇ, இலை தீந்த உலவையால்,

துன்புறூஉம் தகையவே காடு' -என்றார்; அக்காட்டுள்,

அன்புகொள் மடப் பெடை அசைஇய வருத்தத்தை

மென் சிறகரால் ஆற்றும் புறவு, எனவும், உரைத்தனரே;

விளக்கவுரை :

'கல் மிசை வேய் வாடக் கனை கதிர் தெறுதலான்,

துன்னரூஉம் தகையவே காடு' - என்றார்; அக்காட்டுள்,

இன்நிழல் இன்மையான் வருந்திய மட பிணைக்குத்

தன் நிழலைக் கொடுத்து அளிக்கும் கலை, எனவும், உரைத்தனரே.

விளக்கவுரை :

என ஆங்கு,

இனை நலம் உடைய கானம் சென்றோர்

புனை நலம் வாட்டுநர் அல்லர்; மனை வயின்

பல்லியும் பாங்கு ஒத்து இசைத்தன;

நல்எழில் உண் கண்ணும் ஆடுமால், இடனே.

விளக்கவுரை :