971. கத்தி கைக் கண்ணி நெற்றிக் கை தொழு கடவுள் அன்ன
வித்தக இளையர் எல்லாம் விழுமணிக் கலங்கள் தாங்கி
முத்து அணிந்து ஆவி ஊட்டி முகிழ் முலை கச்சின் வீக்கிப்
பித்திகை பிணையல் சூழ்ந்து பெண் கொடி பொலிந்த அன்றே
விளக்கவுரை :
972. திருந்து பொன் தேரும் செம் பொன் சிவிகையும் மிடைந்து தெற்றிக்
கருங் கயக் களிறும் மாவும் கால் இயல் பிடியும் ஈண்டி
நெருங்குபு மள்ளர் தொக்கு நெடுவரைத் தொடுத்த வெள்ளம்
கருங் கடற்கு இவர்ந்த வண்ணம் கடிநகர்க்கு எழுந்த அன்றே
விளக்கவுரை :
[ads-post]
973. கடல் எனக் காற்று எனக் கடுங் கண் கூற்று என
உடல் சின உரும் என ஊழித் தீ எனத்
தொடர் பிணி வெளில் முதல் முருக்கித் தோன்றியது
அடல் அருங் கடாக் களிற்று அசனி வேகமே
விளக்கவுரை :
974. பொருது இழி அருவி போன்று பொழி தரு கடாத்தது ஆகிக்
குருதி கொள் மருப்பிற்று ஆகிக் குஞ்சரம் சிதைந்தது என்னக்
கருதிய திசைகள் எல்லாம் கண்மிசைக் கரந்த மாந்தர்
பருதியின் முன்னர்த் தோன்றா மறைந்த பல் மீன்கள் ஒத்தார்
விளக்கவுரை :
975. கருந்தடங் கண்ணி தன்மேல் காமுகர் உள்ளம் போல
இருங் களிறு எய்த ஓடச் சிவிகை விட்டு இளையர் ஏக
அரும் பெறல் அவட்குத் தோழி ஆடவர் இல்லையோ என்று
ஒருங்கு கை உச்சிக் கூப்பிக் களிற்று எதிர் இறைஞ்சி நின்றாள்
விளக்கவுரை :