பழமொழி நானூறு
336 - 340 of 400 பாடல்கள்
336. நிறையான் மிகுநல்லா நேரிழை யாரைச்
சிறையான்
அகப்படுத்தல் ஆகா - அறையோ
வருந்த
வலிதினின் யாப்பினும் 'நாய்வால்
திருந்துதல்
என்றுமோ இல்'.
விளக்கவுரை :
337. நல்கூர்ந் தவர்க்கு நனிபெரியர்
ஆயினார்
செல்விருந்
தாகிச் செலவேண்டா - ஓல்வது
இறந்தவர்
செய்யும் வருத்தம் 'குருவி
குறங்கறுப்பச்
சோரும் குடர்.'
விளக்கவுரை :
338. உடுக்கை மருந்துறையுள் உண்டியோ(டு)
இன்ன
கொடுத்துக்
குறைதீர்த்தல் ஆற்றி - விடுத்தின்சொல்
ஈயாமை
என்ப 'எருமை எறிந்தொருவர்
காயக்கு
லோபிக்கும் ஆறு'.
விளக்கவுரை :
339. தத்தமக்குக் கொண்ட குறியே தவமல்ல
செத்துக
சாந்து படுக்கமனன் - ஒத்துச்
சகத்தனாய்
நின்றொழுகும் சால்பு தவமே
'நுகத்துப் பகலாணி போன்று'.
விளக்கவுரை :
340. உள்ள தொருவர் ஒருவர்கை வைத்தக்கால்
கொள்ளும்
பொழுதே கொடுக்கதாம் - கொள்ளார்
நிலைப்பொருள்
என்றதனை நீட்டித்தல் வேண்டா
'புலைப்பொருள் தங்கா வெளி'.
விளக்கவுரை :