பழமொழி நானூறு
281 - 285 of 400 பாடல்கள்
281. வெஞ்சின மன்னவன் வேண்டாதவே செயினும்
நெஞ்சத்துட்
கொள்வ சிறிதும் செயல்வேண்டா
என்செய்து
அகப்பட்டக் கண்ணும் 'எழுப்புபவோ
துஞ்சு
புலியைத் துயில்'.
விளக்கவுரை :
282. தாமேயும் தம்மைப் புறந்தர
வாற்றாதார்
வாமான்றோ
மன்னரைக் காய்வது எவன்கொலோ?
ஆமா
உகளும் அணிவரை வெற்ப! கேள்
'ஏமரார் கோங்கு ஏறினார்'.
விளக்கவுரை :
283. உறாஅ வகையது செய்தாரை வேந்தன்
பொறாஅன்
போலப் பொறுத்தால் - பொறாஅமை
மேன்மேலும்
செய்து விடுதல் அதுவன்றோ
'கூன்மேல் எழுந்த குரு'.
விளக்கவுரை :
284. பொருளல்லார் கூறிய பொய்க்குறளை
வேந்தன்
தெருளும்
திறந்தெரிதல் அல்லால் - வெருளஎழுந்து
ஆடு
பவரோடே ஆடார் உணர்வுடையார்
'ஆடுபணைப் பொய்க்காலே போன்று'.
விளக்கவுரை :
28. பகைத்திறம் தெரிதல்
285. வன்சார்(பு) உடையர் எனினும்
வலிபெய்து
தஞ்சார்(பு)
இலாதாரைத் தேசூன்றல் ஆகுமோ
மஞ்சுசூழ்
சோலை மலைநாட ! யார்க்கானும்
'அஞ்சுவார்க் கில்லை அரண்'.
விளக்கவுரை :