பழமொழி நானூறு
371 - 375 of 400 பாடல்கள்
371. இம்மைத் தவமும் அறமும் எனஇரண்டும்
தம்மை
யுடையார் அவற்றைச் சலமொழுகல்
இம்மைப்
பழியேயும் அன்றி மறுமையும்
'தம்மைத்தாம் ஆர்க்குங் கயிறு.'
விளக்கவுரை :
33. ஈகை
372. சிறிய பொருள்கொடுத்துச் செய்த
வினையால்
பெரிய
பொருள்கருது வாரே - விரிபூ
விராஅம்
புனலூர ! வேண்(டு)'அயிரை விட்டு
வராஅல்
வாங்கு பவர்'.
விளக்கவுரை :
373. கரப்புடையார் வைத்த கடையும் உதவா
துரப்புடைய
மன்னர்க்கே துப்புரவ தல்லால்
நிரப்பிடும்பை
மிக்கார்க்கு உதவஒன் றீதல்
'சுரத்திடைப் பெய்த பெயல்'.
விளக்கவுரை :
374. பல்லாண்டும் ஈண்டிப் பழுதாய்க்
கிடந்தது
வல்லான்
தெரிந்து வழங்குங்கால் - வல்லே
வளநெடிது
கொண்ட(து) அறாஅது அறுமோ
'குளநெடிது கொண்டது நீர்?'.
விளக்கவுரை :
375. நினைத்த(து) இதுவென்றந் நீர்மையே
நோக்கி
மனத்தது
அறிந்தீவார் மாண்டார் - புனத்த
குடிஞை
இரட்டும் குளிர்வரை நாட!
'கடிஞையில் கல்லிடுவார் இல்'.
விளக்கவுரை :