கலித்தொகை 137 of 150 தொகைகள்

கலித்தொகை 137 of 150 தொகைகள்

137. அரிதே, தோழி! நாண் நிறுப்பாம் என்று உணர்தல்;

பெரிதே காமம்; என் உயிர் தவச் சிறிதே;

பலவே யாமம்; பையுளும் உடைய;

சிலவே, நம்மோடு உசாவும் அன்றில்;

அழல் அவிர் வயங்கு இழை ஒலிப்ப, உலமந்து,

எழில் எஞ்சு மயிலின் நடுங்கிச், சேக்கையின்

அழல் ஆகின்று, அவர் நக்கதன் பயனே.

விளக்கவுரை :

மெல்லிய நெஞ்சு பையுள் கூரத், தம்

சொல்லினான் எய்தமை அல்லது, அவர் நம்மை

வல்லவன் தைஇய வாக்கு அமை கடு விசை

வில்லினான் எய்தலோ இலர்மன்; ஆய் இழை!

வில்லினும் கடிது, அவர் சொல்லினுள் பிறந்த நோய்.

விளக்கவுரை :

நகை முதல் ஆக, நட்பினுள் எழுந்த

தகைமையின் நலிதல் அல்லது, அவர் நம்மை

வகைமையின் எழுந்த தொல் முரண் முதல் ஆகப்,

பகைமையின் நலிதலோ இலர்மன்; ஆய் இழை!

பகைமையின் கடிது, அவர் தகைமையின் நலியும் நோய்.

விளக்கவுரை :

'நீயலேன்' என்று என்னை அன்பினால் பிணித்துத், தம்

சாயலின் சுடுதல் அல்லது, அவர் நம்மைப்

பாய் இருள் அற நீக்கும் நோய் தபு நெடும் சுடர்த்

தீயினால் சுடுதலோ இலர்மன்; ஆய் இழை!

தீயினும் கடிது அவர் சாயலின் கனலும் நோய்.

விளக்கவுரை :

ஆங்கு -

அன்னர் காதலர் ஆக, அவர் நமக்கு

இன் உயிர் போத்தரும் மருத்துவர் ஆயின்,

யாங்கு ஆவது கொல்? - தோழி! எனையதூஉம்.

தாங்குதல் வலித்தன்று ஆயின்,

நீங்க அரிது உற்றஅன்று, அவர் உறீஇய நோயே.

விளக்கவுரை :