கலித்தொகை 120 of 150 தொகைகள்

கலித்தொகை 120 of 150 தொகைகள்

120. அருள் தீர்ந்த காட்சியான், அறன் நோக்கான், நயம் செய்யான்

வெருவுற உய்த்தவன் நெஞ்சம் போல், பைபய

இருள் தூர்பு, புலம்பு ஊரக், கனை சுடர் கல் சேர -

உரவுத் தகை மழுங்கித் தன் இடும்பையால் ஒருவனை

இரப்பவன் நெஞ்சம் போல் புல்லென்று, புறம் மாறிக்

கரப்பவன் நெஞ்சம் போல், மரம் எல்லாம் இலை கூம்பத் -

தோற்றம் சால் செக்கருள் பிறை நுதி எயிறு ஆக,

நால் திசையும் நடுக்குறூஉம் மடங்கல் காலைக்,

கூற்று நக்கது போலும், உட்குவரு கடு மாலை!

விளக்கவுரை :

மாலை நீ - உள்ளம் கொண்டு அகன்றவர் துணை தாராப் பொழுதின் கண்

வெள்ள மான் நிறம் நோக்கி கணை தொடுக்கும் கொடியான் போல்,

அல்லற்பட்டு இருந்தாரை அயர்ப்பிய வந்தாயோ?

மாலை நீ - ஈரம் இல் காதலர் இகந்து, அருளா இடன் நோக்கிப்

போர் தொலைந்து இருந்தாரைப் பாடு எள்ளி நகுவார் போல்,

ஆர் அஞர் உற்றாரை அணங்கிய வந்தாயோ?

மாலை நீ - கந்து ஆதல் சான்றவர் களைதாராப் பொழுதின் கண்

வெந்தது ஓர் புண்ணின் கண் வேல் கொண்டு நுழைப்பான் போல்,

காய்ந்த நோய் உழப்பாரைக் கலக்கிய வந்தாயோ?

விளக்கவுரை :

என ஆங்கு;

இடன் இன்று அலைத்தரும் இன்னா செய் மாலை

துனி கொள் துயர் தீர காதலர் துனை தர

மெல்லியான் பருவத்து மேல் நின்ற கடும் பகை

ஒல்லென நீக்கி, ஒருவாது காத்து ஓம்பும்

நல் இறை தோன்றக், கெட்டாங்கு -

இல்லாகின்றால் இருள் அகத்து ஒளித்தே.

விளக்கவுரை :