கலித்தொகை 127 of 150 தொகைகள்

கலித்தொகை 127 of 150 தொகைகள்

127. தெரி இணர் ஞாழலும், தேம் கமழ் புன்னையும்,

புரி அவிழ் பூவின கைதையும், செருந்தியும்,

வரி ஞிமிறு இமிர்ந்து ஆர்ப்ப, இரும் தும்பி இயைபு ஊதச் -

செரு மிகு நேமியான் தார் போலப் பெரும் கடல்

வரி மணல் வாய் சூழும் வயங்கு நீர்த் தண் சேர்ப்ப;

விளக்கவுரை :

கொடும் கழி வளைஇய குன்று போல், வால் எக்கர்,

நடுங்கு நோய் தீர, நின் குறி வாய்த்தாள் என்பதோ -

கடும் பனி அறல் இகு கயல் ஏர் கண் பனி மல்க,

இடும்பையோடு இனைபு ஏங்க, இவளை நீ துறந்ததை!

விளக்கவுரை :

குறி இன்றிப் பல்நாள், நின் கடும் திண் தேர் வருபதம் கண்டு,

எறி திரை இமிழ் கானல், எதிர்கொண்டாள் என்பதோ -

அறிவு அஞர் உழந்து ஏங்கி, ஆய் நலம் வறிது ஆகச்

செறி வளை தோள் ஊர, இவளை நீ துறந்ததை!

விளக்கவுரை :

காண்வர இயன்ற இக் கவின் பெறு பனித் துறை,

யாமத்து வந்து, நின் குறி வாய்த்தாள் என்பதோ -

வேய் நலம் இழந்த தோள் விளங்கு இழை பொறை ஆற்றாள்,

வாள் நுதல் பசப்பு ஊர இவளை நீ துறந்ததை!

விளக்கவுரை :

அதனால்;

இறை வளை நெகிழ்ந்த எவ்வ நோய் இவள் தீர,

'உரவுக் கதிர் தெறும்' என, ஓங்கு திரை விரைபு, தன்

கரை அமல் அடும்பு அளித்தாஅங்கு -

உரவு நீர்ச் சேர்ப்ப! - அருளினை அளிமே!

விளக்கவுரை :