சிலப்பதிகாரம் 3361 - 3380 of
5288 அடிகள்
3361. கையில் தனிச்சிலம்பும் கண்ணீரும்--வையைக்கோன்
கண்டளவே தோற்றான்அக் காரிகைதன்
சொற்செவியில்
உண்டளவே தோற்றான் உயிர்.
22. வஞ்சின மாலை
கோவேந்தன் தேவி கொடுவினை யாட்டியேன்
யாவுந் தெரியா இயல்பினே னாயினும்
முற்பகற் செய்தான் பிறன்கேடு
தன்கேடு
பிற்பகற் காண்குறூஉம் பெற்றியகாண்
நற்பகலே
வன்னி மரமும் மடைப்பளியுஞ் சான்றாக
முன்னிறுத்திக் காட்டிய மொய்குழ
லாள் பொன்னிக்
கரையின் மணற்பாவை நின்கணவ னாமென்று
விளக்கவுரை :
[ads-post]
[ads-post]
3371. உரைசெய்த மாதரொடும் போகாள் திரைவந்து
அழியாது சூழ்போக வாங்குந்தி நின்ற
வரியா ரகலல்குல் மாதர் உரைசான்ற
மன்னன் கரிகால் வளவன்மகள்
வஞ்சிக்கோன்
தன்னைப் புனல்கொள்ளத் தான்புனலின்
பின்சென்று
கல்நவில் தோளாயோ வென்னக் கடல்வந்து
முன்னிறுத்திக் காட்ட அவனைத் தழீஇக்
கொண்டு
பொன்னங் கொடிபோலப் போதந்தாள் மன்னி
மணல்மலி பூங்கானல் வருகலன்கள்
நோக்கிக்
கணவன்வரக் கல்லுருவம் நீத்தாள்
இணையாய
விளக்கவுரை :